zaterdag 21 november 2015

Winterstop..


Tja, en dan is het november!

Het einde van het zeilseizoen..

In de winterstalling

Wij vinden op LJS dat we eigenlijk niet achter kunnen blijven met al die mensen in Nederland die ook met de boot eruit moeten voor de winterstop. Bovendien is LJS wel aan een onderwaterverfje toe zodat er weer wat snelheid in komt. Dat kunnen we wel gebruiken omdat de afstanden vanaf nu steeds groter worden..
Zo gezegd dus maar zo gedaan. We hadden op Lanzarote al eens voorzichtig een prijs gevraagd en de mogelijkheden voor kranen bekeken. De tijd was nog niet geschikt en we dachten wel meer mogelijkheden tegen te komen.. Dat viel helaas wat tegen: de meeste kranen staan bij een visserij coöperatie, waarbij dan zowel bij de coöperatie, als de gemeente en de eigenaar van de grond en ik weet niet bij wie nog meer allemaal een vergunning aangevraagd moet worden om te mogen kranen, de kraan te gebruiken maar ook nog op het land te mogen staan en er dan ook nog op te mogen wonen. Dat was op Lanzarote bij de betreffende marina allemaal niet.. Gewoon privé eigendom van iemand en lekker makkelijk. We moesten er alleen maar ruim 100 mijl voor terugvaren. Maar inmiddels kijken wij niet meer op een mijltje meer of minder. In Nederland varen we er ook een 100 mijl voor om maar dan in weer en wind, storm en regen! Maar dat is hier wel even anders..!
Helaas liet de wind verstek gaan en hebben we 100 mijl moeten motoren maar we waren op tijd voor de winterstalling! Gerund door een Nederlandse dame, allemaal Nederlandse lift- en bok- materialen met goede bokken die ook OVNI’s prima aankunnen en dat alles voor een redelijke prijs met behulpvaardige medewerkers die het liefst alles voor je doen.. Wel tegen een kleine vergoeding natuurlijk maar toch.. Ook de materialen waren voorradig! Top eigenlijk!

En dan hangt LJS opeens in de lucht

Wij mochten echter ook alles zelf doen, en steken, schuren en schrobben dus alle aangegroeide ellende van de boot. Plamuren het nodige aan bladders die er af waren geblazen en rollen er weer nieuwe anti-fouling op, die door de mannen uit Nederland was meegebracht! Met nog mijn dank daarvoor!

Aangroei, kokerwormen op een bedje van groene alg uit Nederland



Schoongeschraapt en gespoten

Plamuur
Wat betreft winterstalling denk ik wel dat we een soort record hebben gevestigd: na 2 dagen hard werken in een aangenaam temperatuur, zwemwater om de hoek als de stress van schilderen te hoog werd, en een keur aan restaurantjes om de andere hoek omdat koken op een boot op het droge ook niet mee valt. Slapen in een hoogslaper is niet fijn dus zijn we maar snel weer te water gegaan!
 
De onderhoudsbeurt viel dus reuze mee, het meeste werk was het verwijderen van alle oude zoete aangroei uit Nederland die een prachtige ondergrond had gevormd voor het zoute leven en vele in kalkhuis gevestigde wezentjes. De emmer schelpen in de zwaardkast was denk ik nog uit de tijd van ons bezoek aan Zweden. Wat wel zorgelijk was, was de laag kalk met kokerwormpjes op de cilinder van het roer, hier zijn we rigoureus met azijn en schrobmiddelen aan de gang gegaan om dit te verwijderen zodat bij omhoog pompen de afdichting niet beschadigd. We pompen in de haven nu altijd het roer omhoog. Hopen dat dat genoeg blijkt. Ook de anodes waren aan vervanging toe, maar dat is jaarlijkse kost eigenlijk.

Koffiepauze



De schipper bekijkt het resultaat
Dat was even spannend omdat ook een afsluiter van de koelbox opnieuw was gekit en nu moest blijken of deze nu wel waterdicht was. Ik kon geen nieuwe O-ringen krijgen om de afsluiter te reviseren en we hadden ook net deze maat niet in de reserve materialen set zitten.. Helaas lekt de afsluiter nog steeds en wel zodanig dat het lekvocht verdampt voordat het doekje eronder verzadigd is, gelukkig.. Volgende maal maar een nieuwe afsluiter monteren..

Weer op weg naar het water
Intussen drijven we weer, is het leven aan boord er weer een van oneindig schommelen en gaan we wel effe ruim een knoop harder en geeft LJS niet steeds het gevoel wel harder te willen maar niet te kunnen.. Het is nu andersom, ze kan echt niet harder omdat de lengte dat niet toelaat terwijl ze dat wel probeert en daarbij regelmatig haar achtersteven diep in het water begraaft..

We kunnen dus weer verder met ons avontuur! Op volle snelheid nu, op naar Cabo Verde en Cariben om te beginnen..! Ten minste, als we klaar zijn met onze vakantie op de Canaries, want daar zijn we na dat beulen tijdens de winterstop wel weer aan toe..

Uitzicht vanaf de kant, de Helena




 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten