Madeira

Madeira laat ons zien waarom deze eilanden groep gelukzalige eilanden heet. Op uitzondering van de noordoostpunt na, waar we de eerste voet aan land zetten, is het eiland heel groen. Waar een zaadje valt groeit een plant, het is een enorm vruchtbaar eiland met een heel grote verscheidenheid aan planten. Enerzijds omdat het zo groen is anderzijds omdat het door de grote hoogtes ook verschillende klimaten kent.

Baia de Abra
Vanaf Porto Santo zeilen we in een paar uur naar Madeira. We gaan eerst voor anker in Baia de Abra, de plek waar men in het verre verleden ook aan land ging. Op de rest van het eiland zijn de kliffen te hoog en het water te diep om te ankeren. Deze baai bevindt zich aan de noordoostpunt van het eiland en is een droog stukje in tegenstelling tot de rest. We waren op Porto Santo al verwent met mooie kliffen en formaties maar deze baai kent nog een overtreffende trap van mooi. Wij gaan snel op dingy (bijboot) excursie om de rotsen van dichtbij te bekijken.



Tijdens het zeilen hebben we de bijboot op het voordek. In de ankerbaai zetten we die dan zo overboord en kunnen we aan land of op bijbootexcursie zoals in deze baai.

Serie foto's van de waanzinnig mooie kliffen rond de baai.



In tegenstelling tot bovenstaande foto's van de zuidzijde, is dit de grillige kust aan de noordzijde..

Feestje!
Terwijl we net aan het wandelen zijn, zeg maar aan het klimmen, zien we vanuit het westen boten naderen. Niet 1 maar meer dan 10, volgas en met enorm veel lawaai. Alle boten zijn afgeladen vol met dansende en drinkende gasten. Ieder heeft zijn eigen DJ of installatie mee. Het is dag 2 waarop ze de beschermheilige van de vissershaven verderop mee uit varen nemen. Wij haasten ons naar beneden om de boot in de gaten te houden. Met hun dronken koppen zwalken de vissers door de baai. Maar het gaat goed. Als de rust weergekeerd is komen onze engelse buren in hun bootje langs en drinken wij maar een borrel om van alle drukte bij te komen.

Het leek zo lekker rustig met maar 5 boten in de baai

De voltallige vissersvloot met aanhang komt de baai binnenvaren.

 

 

Haven Quinta do Lorde, resort-dorp anno 2005

Bovenstaand al een aantal foto's van Madeira. Bijgaand een link naar nog meer foto's, zowel van Madeira als Islas Salvages (daarover en de mooie tocht naar de Canaries in een volgend blog). https://goo.gl/photos/kKinkEgjDxtKe19D6 

 

Havens op Madeira 

Na twee nachten schommelen achter ons anker zoeken wij de haven verderop op. Op Madeira zijn maar 3 havens. Quinta do Lorde (waar wij heen gaan), Funchal (de hoofdstad, haven vol met locale boten, nauwelijks plek voor bezoekers) en Calheta (waar de meeste havengebouwen vol gaten zitten van vallend gesteente, veel te gevaarlijk). De kust is erg stijl en het gaat direct naast de kliffen tot 40 meter diep. Natuurlijke baaien waar je een haven in kan aanleggen zijn er niet. In de haven ben je omgeven door een meters hoge muur van betonblokken. Haven nummer 4 is niet in gebruik omdat daar de enorme muren door een storm zijn kapotgeslagen net voor de opening. We hebben er even gekeken en waren erg onder de indruk van de krachten die tot die verwoesting hebben geleid.

Wij blijven 6 dagen in Quinta do Lorde om het eiland te verkennen met de auto. Het is een rustige haven. Sinds 2005 bestaad dit oord bestaande uit een haven en een resort-dorp. Het lijkt een soort spookstadje, bijna geen gasten.

 

Sight-seeing

De excursies die we over het eiland maken zijn schitterend. Het landschap is erg afwisselend. Buiten de hoek waar wij zitten is het erg groen, je waant je in een botanische tuin. Beneden is alles subtropisch, de berg op staan eucaliptusbossen en nog hoger laurierbos. Tot de vlakte boven de 1500 meter daar staan alleen nog wat struiken en gras. Hoogste punt is 1800 meter.

We bekijken veel vanuit de auto en maken hier en daar een wandeling door dorpje en een van de levada's. Levada's zijn de watergoten die aangelegd zijn om het hele eiland te voorzien van water. Wij liepen er langs één van meer dan 20 kilometer lang die bijna horizontaal (het water stroomde net iets langzamer dan wij liepen) langs de hellingen lopen. Ze zijn erg goed onderhouden, nu van beton maar het systeem zelf is eeuwen oude. Omdat ze zo horizontaal liggen kan je mooie wandelingen maken langs het onderhoudspad dat er langs loopt.

 

En weer voorbereidingen...

De laatste 2 dagen hebben we besteed aan het klaarmaken van de boot voor de oversteek naar de Canarische Eilanden. Alles is nagekeken tot in het puntje van de mast toe. Diesel en water getankt en uitgebreid boodschappen gedaan om de voorraden aan te vullen. Daar was de auto die we hebben gehuurd ook erg handig voor.