De lijnen zijn los!!!

Vrijdag 3 juli is het dan eindelijk zo ver. We hebben de lijnen losgegooid!! Met koffie en taart een laatste afscheid in Enkhuizen. Om 12 uur gingen de lijnen los en zijn we, met wat jaloerse blikken, uitgezwaaid vanaf de steiger.

Afscheidscomité op de steiger

Met een licht windje mee ging het richting Amsterdam. Wat een heerlijke start! Zon, zee en zeilen, dit is waarvoor we vertrokken. Het is voor de verandering eens rustig op het Markermeer. Iedereen lag in de file voor Terschelling en Vlieland waarschijnlijk. Op de marifoon waarschuwingen voor grote drukte daar. Hier is het rustig en genieten we van onze 5-de dag zeilen dit jaar. Het is bijna niet te geloven dat zeilen onze hobby is. Door alle voorbereidingen is het er helemaal bij ingeschoten. Beide hebben we nog nooit zo weinig gevaren als dit jaar. Maar dat gaan we nu echt inhalen.

 

Eind van de middag komen we aan in Durgerdam en vinden we nog een mooi plekje in de haven. Leuke pittoreske plek om de eerste nacht op reis door te brengen. We merken beide dat we erg moe zijn van alle drukte en emoties die vertrekken en afscheid nemen met zich mee brengt. Maar wat is het heerlijk om s'avonds met bijna volle maan onder de sterren nog een wijntje te drinken in de kuip. Ook al valt afscheid nemen zwaar, we twijfelen geen moment dat dit is wat we willen.

 

Blik op Durgerdam

Zaterdag verlaten we Durgerdam om via de Aeolushaven (nog 20 kg broodmeel van de Dirk nodig) naar IJmuiden te varen. Het is erg warm en alles wat drijft komen we op het IJ ook tegen, in meer of minder nuchtere staat. Eind van de middag gaan we door de sluis van IJmuiden en dan zitten we op zout water, we zijn buiten!

 

 

 

We overnachten in IJmuiden en varen de zondag door richting Scheveningen. Mazzel vanaf 9 uur hebben we het tij mee, dus we hoeven niet zo vroeg ons bed uit. Na een uur motoren over spiegelglad water kunnen we zeilen en varen we langs de duinen richting het zuiden. Even denken we door te kunnen gaan richting Zeeland maar een blik op buienradar en de vele opbouwende buien en onweer doen ons besluiten dat Scheveningen ver genoeg is. En wat een mazzel. Onze buurvrouw uit de Sixhaven afgelopen winter heeft ons al zien aankomen op de AIS. Heel lief heeft ze een plekje voor ons geregeld en staat ze op de kade als een echte havenmeester te roepen waar we heen moeten. Een half uur nadat we binnen zijn begint het te regenen en komt er nog een onweersbui over. Heerlijk een middag en avond relaxen.